Grote retrospectieve van de Nederlandse fotograaf Gerard Fieret
“Ik wil het allemaal hebben. Mislukte foto’s bestaan niet.”
— G.P. Fieret
Er is vrijwel geen oeuvre zo eigenzinnig en merkwaardig als dat van Gerard Petrus Fieret (1924-2009). Deze markante Nederlandse fotograaf met zijn turbulente levensloop legde op obsessieve wijze alles vast wat op zijn pad kwam: mensen, dieren, straattaferelen en zichzelf – maar vooral veel vrouwen: modellen, studenten, moeders, danseressen en serveersters, of alleen hun lichaamsdelen, zoals borsten, voeten of lange benen. Daardoor krijgen veel van zijn foto’s iets licht voyeuristisch of erotisch.
Hoewel hij slechts tien jaar (1965-1975) dagelijks fotografeerde, heeft Gerard Fieret een enorm oeuvre van duizenden beelden opgebouwd. Zowel tijdens het moment van opname als in de donkere kamer trok hij zich niets aan van fotografische conventies. Zijn werk past bij de tijdgeest van de jaren zestig en zeventig, waarin academische regels verafschuwd werden en naakt een symbool van vrijheid was. Prominent aanwezig op vrijwel al zijn afdrukken zijn de stempels en signaturen waarmee hij zijn copyright angstvallig bewaakte.
In Nederland wordt Fieret gezien als een van de grondleggers van de autonome fotografie. De laatste jaren krijgt zijn werk steeds meer internationale erkenning.
Unieke publicatie in een bijzondere vormgeving bij het eerste grote retrospectief van Fierets werk na zijn dood in het Fotomuseum Den Haag, van 20 mei tot 10 september 2017.
Met tekstbijdragen van Violette Gillet, Francesco Zanot, Hripsimé Visser en Wim van Sinderen.
- 26 x 17,7 cm
- 592 bladzijden
- Softcover in foedraal
- Bichromie
- Tweetalige editie Nederlands-Engels
- ISBN 978 94 9208 168 1